Op basis van de namen van de clausules kan de lezer ook een idee krijgen van waar hij zich in elke clausule op moet concentreren. De meeste eindproductnormen kunnen via de inhoudsopgave worden gelezen om een algemeen idee te krijgen. Voor onervaren gebruikers van de standaard raden wij aan dat u, wanneer u de namen van de clausules ziet, actief nadenkt over de gevaarlijke situaties die bij dat onderwerp betrokken kunnen zijn; voor ervaren lezers is de inhoudsopgave eigenlijk een snel venster op de standaard. De meeste IEC-normen hebben een vergelijkbare tekstuele structuur, voornamelijk in de zes clausules van de eerste tot en met de zesde, die allemaal over hetzelfde onderwerp gaan. Volgende clausules, vanwege de verschillende producten, zijn de bijbehorende vereisten verschillend en daarom gericht op verschillende onderwerpen. Vanuit veiligheidsoogpunt kunnen alle clausules in deze norm uniform worden gecategoriseerd om de volgende vijf soorten risico’s te voorkomen, namelijk elektrische schokken, thermisch letsel, mechanisch letsel, brandgevaren en stralings- of chemische gevaren. De standaard verdeelt de clausules op basis van de structurele kenmerken en functies van het product. Bijlagen-bijlage kunnen worden beschouwd als aanvullende clausules bij de hoofdclausules, dit kunnen meer gedetailleerde en specifieke vereisten zijn voor de hoofdclausules (zoals bijlage B en bijlage S), of gedetailleerde uitleg en definities voor de hoofdclausules (zoals bijlage K en bijlage M) of begeleidende operationele richtlijnen (zoals bijlage O en bijlage Q). De inhoud ervan is niet doorslaggevend voor het begrip van de standaard.